Veerkracht!
Hoe zalig is het om terug weer ‘onder de mensen te mogen komen’. Letterlijk dan! De files moeten we er jammer genoeg ook weer bijnemen. Maar laten we het vooral even hebben over de veerkracht die ik in vele bedrijven en op de beursvloer meen te kunnen ontdekken.
On the road again
Ik heb de voorbije maand heel wat bedrijven kunnen bezoeken en ook al enkele beurzen aangedaan. En wat mij opvalt is hoe zeer de mensen waar ik mee spreek, zin hebben om er weer volop tegenaan te gaan. Beurzen zijn weer gezellig druk en ook de kwaliteit van de contacten wordt als zeer goed gecatalogeerd. Dat er misschien iets minder mensen aanwezig zijn dan voor de crisis moet dan ook helemaal geen probleem zijn. Want de kwaliteit primeert. Toch?
Je merkt heel goed dat men blij is om terug het menselijke contact te kunnen opzoeken. Elkaar even informeel spreken met een koffie in de hand. Wat heb ik dat gemist! Dat sterkt mij alvast in de uitspraak die ik eerder deed dat voor mij de toekomst hybride is. Ga je voor een opvolgvergadering 200 kilometer rijden met de wagen of doe je dit vanaf nu via TEAMS? We weten het antwoord wel zou ik zo denken. Maar mensen persoonlijk ontmoeten en tijdens gesprekken in de wandelgangen opportuniteiten ontdekken dat doe je gewoon fysiek. De mens is dan ook een sociaal wezen met enorme veerkracht.
Die veerkracht zie ik ook bij de bedrijven. Tijdens de crisis heeft men – zo goed en zo kwaad als men kon – zich staande weten te houden. Veelal met veel creativiteit. En dit op vlak van personeelsbeleid, natuurlijk goed geholpen door de verschillende overheden, maar ook in het bedenken van nieuwe producten en diensten. Er was in veel bedrijven zelfs voldoende motivatie om de interne bedrijfsprocessen en soms zelfs het volledige bedrijfsmodel door te lichten.
Ook nu we weer stilaan terug naar een zekere vorm van ‘normaal’ evolueren zie ik veel goesting om te ondernemen. Er worden plannen gemaakt voor nieuwe investeringen en samenwerkingen krijgen vorm.
Positief realisme
Uiteraard mogen we niet blind zijn voor de schaarste in verschillende grondstoffen, het tekort aan geschoold personeel en de financiële last die we nog enige tijd zullen moeten meedragen als bedrijf en als maatschappij. Maar ik zie toch vooral veerkracht en de wil om er weer vol voor te gaan.
