Veel gemaakte fouten in LFP-kleurmanagement. Deel 1: Prepress
Bij Large Format Printing komt het vaak voor dat de kleuren die uit de machine rollen, niet juist zijn. Verantwoordelijken voor de prepress leggen doorgaans de schuld bij de drukkers. Die wijzen op hun beurt naar de prepress. Expert colourmanagement van Antalis, Tim Geirnaert: ‘Ze hebben meestal allebei gelijk. Aan beide kanten worden fouten gemaakt.’ Deel 1: Verbeterpunten in de prepress.
Adobe-instellingen aanpassen
Geirnaert, die zelf 15 jaar aan de productiekant werkte, weet uit ervaring wat er zoal mis kan gaan. Vaak worden bestanden door de prepress niet op de juiste manier aangeleverd. Meestal omdat hun softwarepakketten voor de beeldopmaak niet goed staan ingesteld. ‘Je ziet dat klanten van drukkers een Adobe-pakket hebben geïnstalleerd, maar dat ze er niet voor hebben gezorgd dat de instellingen correct zijn. Adobe is een Amerikaans bedrijf en de standaard instellingen voldoen dan ook aan de Amerikaanse normen. Die zijn anders dan de Europese standaarden, dus die moeten worden aangepast.’
Bestanden zonder kleurprofiel
Geirnaert wijst verder op het grote belang om in de Adobe-software de opties ‘ask when opening’ en ‘ask when pasting’ aan te vinken bij het menu kleurinstellingen. ‘Dit zorgt ervoor dat bij het openen van een aangeleverd fotobestand gemeld wordt of er een kleurprofiel aanhangt of niet. De persoon die de beeldopmaak verzorgt, kan dan een keuze maken. Als er geen profiel aanhangt, ga ik dan zelf het juiste kleurprofiel zoeken? Of laat ik photoshop de kleuren omzetten naar het standaard kleurprofiel dat ik gebruik in mijn beeldopmaak?’
Die specifieke optie staat helaas vaak niet aangevinkt. Het is essentieel dat een bestand of foto altijd een kleurprofiel heeft. Geirnaert: ‘Anders is het voor de drukker of signmaker niet duidelijk op welke manier de kleuren moeten worden afgedrukt.’
Save as PDF
Ook bij het aanleveren van PDF’s gaat het dikwijls fout. Geirnaert ziet in de praktijk dat er vaak vanuit wordt gegaan dat het voldoende is om de opdracht te bewaren als PDF (Save as pdf). ‘Maar daarmee ben je er niet. Bij het opslaan van een PDF moet je ook de juiste instellingen en juiste kleuren aanvinken, zodat de file door de mensen van de productie wordt begrepen.’
Probleem is dat als een PDF eenmaal is opgeslagen, de drukker er weinig meer aan kan corrigeren. Geirnaert: ‘Je kunt het nog wel iets bijsturen, maar dat is niet eenvoudig. Het is uiteraard de bedoeling dat je een file op een goede manier bewaart. Als je die vervolgens print op een machine die goed staat afgesteld, heb je er eigenlijk geen werk aan.’
Van Pantone naar CMYK
Een ander bekend struikelblok is het gebruik van pantone kleuren. Geirnaert weet uit ervaring dat ontwerpbureaus zeer creatief zijn en proberen om veel hippe kleuren in hun ontwerpen te integreren. Op zich is dat prima, maar het heeft ook een risico. Ontwerpers werken voor het maken van hun lay-out op een beeldscherm dat de kleuren weergeeft in RGB. Geirnaert: ‘RGB heeft een veel groter kleurbereik dan CMYK. Ze staan er niet altijd bij stil op welke manier die kleuren later afgedrukt zullen worden. Gaat het om groot formaat printen, dan kan dat een probleem opleveren. LFP printers werken met het CMYK-kleursysteem, dus met slechts vier basiskleuren: cyaan, magenta, geel en zwart. Terwijl een gedrukte pantone-swatch wordt samengesteld uit veel meer verschillende steunkleuren.’
Dat betekent in de praktijk dat een gemiddelde LFP printer maar ongeveer 60% van alle pantone kleuren kan afdrukken. Geirnaert: ‘Ontwerpers verwachten vaak dat een drukker op om het even welke machine elke pantone kleur kan afdrukken. Terwijl op groot formaat printers het kleurbereik aanzienlijk lager is. Daar moet in het ontwerp al rekening mee worden gehouden.’
Wordt vervolgd…… Deel 2: Missers bij groot formaat drukkers.