ESMA’s TPS-conferentie

ESMA kondigde aan: “Textile Printing & Sustainability” werpt een brede blik op alle kritische factoren en wereldwijde trends die van invloed zijn op de toestand van de textielmarkt, vandaag en in de nabije toekomst: klantgerichte (sport)mode, verantwoord ondernemen, kwaliteitszorg, maatwerk en personalisatie.

Dit evenement brengt experts uit de industrie van de belangrijkste print- en inktprocessen samen om best practices te promoten, nieuwe toepassingsgebieden te bespreken en de voordelen en uitdagingen van individuele technologiekeuzes uit te leggen.” De duurzaamheidsdoelstellingen -in 2015 vastgesteld door de Verenigde Naties- worden ook door ESMA omarmd als wereldwijde marsroute voor duurzaamheidverbetering.

Aftrap voor 25 presentaties en 21 tabletop-expo’s

Fig. 1 Keynote-sprekers Bianca Seidel (links) en Karin Ekberg (rechts) op de ‘Textile Print & Sustainability’ – conferentie

Workshops en conferenties met milieubezorgdheid als vertrekpunt, worden vaak ingeleid door zelfbenoemde milieu/klimaatconsultants. Zo ook ESMA’s TPS-conferentie; 8-9 september ’22 Düsseldorf. De 1e dag door Karin Ekberg, Founder & MD ‘Leadership & Sustainability’; 2e dag door Bianca Seidel, corporate consultant in Sustainable Management.

Vanzelfsprekend haakten ze aan bij de ‘17 GOALS’ van Verenigde naties dd. 2015 (zie hoger); met items 12 (Responsible consumption and production) en 13 (Climate action) nadrukkelijk gehighlight. Werden toehoorders opgeroepen tot beter duurzaamheidsgedrag? Of voelen ze zich door cijfers ‘hoe kritiek de milieusituatie wel is’, in de beklaagdenbank? De afstand tussen beoogde klimaatdoelen en hun dagelijkse business is doorgaans zó groot, dat het moeilijk landt en men snel de koffie opzoekt.

Zweedse startup Vividye ontinkt T-shirts

Fig. 2. De ontinkingstechnologie van Vividye

Vividye’s Johanna Nissén Karlsson’s enthousiast-gedreven presentatie:‘Removable Textile Print’ (kopfoto) leek idealistisch; alsof massa’s T-shirts ontinkt worden en opnieuw beprint. Dat was wat overdreven. Het geheim zou Vividye’s paarsgekleurde ‘removal agent’ zijn. Voor dit project sleepte Vividye AB Sweden een subsidie à 380.000€ in de wacht. “We zien dat de markt en de textielindustrie vragen om meer innovaties, die echt bijdragen aan circulaire consumptie” stelde Karlsson. Denk aan alles wat bedrukt wordt voor bijvoorbeeld een evenement- of in campagnekleding. C.q. bepaalde modeprint, die weer irrelevant wordt. Met Vividye’s innovatie kan de print in plaats daarvan eenvoudig worden verwijderd en vernieuwd; het is gewoon een kwestie van weghalen en opnieuw afdrukken. Onze technologie is een echte gamechanger voor de textielindustrie en ons milieu! De subsidiëring geeft ons nu bij Vividye de mogelijkheid om de technologische ontwikkeling te versnellen en op te schalen.”

In eu-startups.com vinden we: ‘Twee chemici van de Chalmers University of Technology kwamen met een concept dat een oplossing moest bieden voor de kleur gerelateerde inefficiënties, waarmee de textielindustrie wordt geconfronteerd bij het hergebruiken en recyclen van kleding. De omkeerbare printtechnologie is het resultaat van vier jaar ontwikkeling en vormt de hoeksteen van Vividye.

Het is klaar om te worden geïmplementeerd in verschillende circulaire bedrijfsmodellen’.

Verder vragend naar Karlsson’s aangekondigde samples leverde een karig bewijs: slechts één vierkante inch zwart katoen, waarvan de witte inktlaag voor 99% was verwijderd. Geen ondersteuning middels LCA-balans over deze hergebruik-methode (waarbij ook water nodig is voor reiniging alvorens opnieuw te kunnen printen). Doorvragend zegt deze Zweedse startup dat het alleen werkt bij inkten die óp de textielvezels ‘geplakt’ zitten. Dus niet bij sublimatieprint, waarbij de kleur binnendringt ín de textielvezels. Ook zegt de systeemuitleg dat het zeefdrukframe een 100% corresponderend sjabloon moet hebben, met het te verwijderden beeld. Hoe doe je dat op een plooiend/verschuivend/gebruikt T-shirt? Al met al een interessant idee dat qua succes nog ver verwijderd is van een industriële realisering. www.vividye.com – Reversible coloring for textiles Vividye AB Gothenburg-Sweden.

Israëlische NUR Ink print desktop ‘vloerhout’

Eigenlijk was ESMA’s TPS-conferentie een nadrukkelijke ode aan water gebaseerde pigmentinkten voor inkjettextielprint. Buiten het Israëlische NUR Ink vormden alle jetinktaanbieders (CHT Group Germany GmbH uit Tübingen-D, Covestro AG uit Leverkusen-D, Evonik uit Essen-D, Farbenpunkt uit Morbach-D, Fujifilm Ink Solutions uit Broadstairs-UK en SunChemical uit Stevenage-UK) één front qua duurzaamheidsfocus. Hun reductiecijfers voor waterverbruik en broeikasgas staken scherp af bij conventionele textiel(zeef)druk en digitale textielprintprocessen die Hydro reactieve nabehandeling vragen. Opvallend was het vrijwel unanieme highlighten van de grote kleurruimtes van hun inkten. Dit ook verder onderbouwend met textielprintsamples in hun expostands. Het Israëlische NUR Ink heeft NUR Macroprinters als roots. NUR’s Eliav Priel, benoemde ook het nadeel van stug aanvoelend textieloppervlak en beperkt rekvermogen. NUR’s nieuwe LTCI (Low Temperature Curing Ink) vermijdt dat allemaal, aangetoond met een textielprint die hij een halve meter uitrekte zonder dat er inktcraquelé ontstond.

Fig. 3. Eliav Priel demonstreert soepel inkt-rekvermogen

Verder verraste hij vriend en vijand met een 2mm dik, A3-formaat vloerdécor-sample; gecreëerd met NUR’s LTCInkten op een Ricoh Ri 1000 DTG-printer. Dit met een zeer voelbaar reliëfoppervlak, als ‘echt’ aanvoelend vloerhout. Zijn demofilmpje toonde hoe in meerdere witte inktlagen het reliëf wordt opgebouwd, eindigend met laatste fullcolour-inktlagen. Een verbluffend realistische déco-imitatie, waar Priel voorzichtigheidshalve exclusieve geschiktheid voor wanddécor specificeerde. Voor vloerdécor is het niet sterk/slijtvast genoeg.

Fig. 4. NUR’s ‘echt’ voelend vloerdécor

Fujifilm’s RxD-pigment-technologie

Fujifilm’s pigmentinkapseling: de ‘RxD-technologie’ genoemd, trad met fraaie textielprintsamples en dito verbruikscijfers naar voren.

Fig. 5. De blauwe staven als referentie voor het waterverbruik, CO2-uitstoot, energie en afval voor (analoge) textielzeefdruk en in zwart de relatieve besparing voor digitale pigmentinkjet-textielprint

Pijplijn gevuld met nieuwe concepten textielapparaten

Het Britse Alchemie stelde aan TPS-conferentiegangers nieuwe Digital Textile Finishing systeemconcepten voor: ‘Endeavour’ en ‘Novara’. ‘Endeavour’ injecteert geconcentreerde textielinkten rechtstreeks en tweezijdig ín de vezelstructuur. Dus een effen textielkleuring hoeft niet meer door onderdompeling in verfbaden.

Fig. 6. Nozzlebars onder en boven injecteren textielinkt, met aansluitend tweezijdige IR- of NIR-droging. Zeg maar een ‘digitaal alternatief’ voor bijvoorbeeld het stenter-coatingsysteem, zoals bij Probo-Dokkum. Voor ‘Endeavour’ wordt 50% kostenverlaging geclaimd, 95% waterbesparing en 85% minder energie, volgens Alchemie

‘DigiTEX’ is een coöperatieve ontwikkeling van STFI-Chemnitz, ook Suchy Textilmaschinenbau in Korbußen-D en Jan Baden-Druckprozess, in het project futureTEX.  Het gaat om een singlepass textielcoatinglijn, gebaseerd op microventiel-printkoppen (à la Zimmer ChromoJET). De contactloos werkende ‘DigiTEX’ kan zowel geselecteerde/digitale patronen coaten en/of prepareren, alsook allover. IR-droging gebeurt inline. ‘DigiTEX’ bespaart zo 60%-70% water en ±50% elektrische energie; een duurzaam functionerend systeemprototype. 

Fig. 7. De Digitex textielcoatinglijn

Al met al een waardevolle conferentie met veel aangrijpingspunten voor duurzame(r) textielprint!